- meyxoş
- sif. <fars.>1. Turş ilə şirin arasında orta dad; turşaşirin. Meyxoş nar.2. məc. Xoşagələn, xoş. Muğandan keçirəm, meyxoşdur bahar; Ömrü az olsa da burdakı yazın. S. V..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
meyxoş — f. turşla şirin arasında olan; nə turş, nə də şirin; turşaşirin … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
qarellə — (Cəbrayıl, Şuşa) bax qareyla. – Qarellə nuxud yekəlix’də olur, meyxoş olur (Şuşa) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
mayaxoş — (Şərur) turşaşirin, meyxoş. – Mayaxoş narı mən çox xoşdi:ram … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
alu — <fars.> bax alı. Dedi: «Meylin olurmu aluyə; Təmi meyxoş qızıl gavaluyə?» M. Ə. S … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gülöyşə — sif. Meyxoş (nar növü). Dost məni yad eylədi; Bir gülöyşə nar ilə. (Ata. sözü). Bağçalarda çiçək açır gülöyşə nar, yasəmən; Qaranquşla bir zamanda qayıdaram kəndə mən. Ə. Cəm … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyil — is. <ər.> 1. Bir tərəfə əyilmə. Divarın meyli bayıradır. Meyil etmək (eləmək) – 1) əyilmək; 2) istiqamət almaq, yönəlmək. Məşədibəy isə adamları yarıb arvadını görməyə meyil etdiyi halda birdən dayandı. M. Hüs.. Səfər kişi irəliyə tərəf… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
meyxoşluq — is. Meyxoş şeyin xassəsi, keyfiyyəti; turşaşirinlik … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
mələs — sif. Turşaşirin, meyxoş, şirintəhər, turşməzə. Mələs nar … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
nar — 1. is. <fars.> İçərisində şəffaf pərdə ilə örtülmüş çoxlu turş, meyxoş və ya şirin dənələri olan sərt qabıqlı girdə meyvə. Gülöyşə nar. Şirin nar. Qırmızı nar. – Nar kollarının arasında üç əsgər söhbət edirdi. Ə. Ə.. // Bu meyvənin al… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şafran — <ər.> Sarı qırmızı meyxoş alma növü … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti